Шэкспір Уільям
«Санэты»

І, зрэшты, буду ў выйгранцы і я:

Хоць у змаганні пацярплю я страту,

Памогшы перамозе, удвая

За ўсе выдаткі атрымаю плату.

Я так люблю цябе, што без дакора

Гатоў прыняць якое згодна гора.

Скажы, што ты знайшла ў мяне загану,

Прыйсці з якой і здрадзе балазе,

Скажы: кульгавы я. Адразу стану

Кульгаць сумысна на адной назе.

Не знойдзеш слоў ты, каб мяне пакрыўдзіць,

Такіх, як сам я на сябе знайду.

Як ты жадала, перамена прыйдзе

Табе на радасць, на маю бяду.

А знаючы, табе што даспадобы,

Парэжу дружбы нашай ніці ўсе.

І што калі між намі ні было бы,

Няхай няпамяць пылам разнясе.

Супроць сябе я на змаганне стану:

Мне вораг той, табе хто не жаданы.

Калі знялюбіш — знелюбі хутчэй,

Пакуль мне свет рыхтуе ўкрыжаванне.

Ліеш мне горыч — налівай паўней.

Страшней за ўсё чаканне пакарання.

Цяжкое гора пасылае лёс, -

Не трэба і табе з сваім пазніцца.

Навошта б золак мне імжу прынёс,

Калі ўсю ноч